توچشات بایدشناکردمث دریا
توروخوب باید شناخت مث زیبا
شعرتوباید طلا کرد مث پاییز
شبتو باید دراز کرد مث یلدا
تونگات می شه سفرکرد مث مجنون
دلو می شه دربه در کرد مث لیلا
عشق تو رنگ همون بوته ی یاسه
که همش قد می کشه زود میره بالا
تومقدس وزلالی مث سوگند
روشن وغرق امیدی مث فردا
توسفیدی مث برفای زمستون
تووسیعی ، مث جنگل ، مث صحرا
پرالتماسمو، تو نمی دانی
پری از ولی ، اگر ، نمی شه ، اما
قبله اول وآخرم چشاته
چه کنارم باشی چه ،اونور دنیا
مث سمفونی، مث نت ، پر رازی
مث برف اول ژانویه ، زیبا
رفتنت یه طمعیه شبیه مردن
موندنت یه رنگیه شبیه رویا
توروبه خدا قسم دیگه سفر، نه
لااقل اگه می ری نرو تو تنها